تشنه‌ي غنچه سيراب ترا آب چه سود

شاعر : خواجوي کرماني

مرده‌ي نرگس پر خواب ترا خواب چه سودتشنه‌ي غنچه سيراب ترا آب چه سود
گر چشانندش از آن پس شکر ناب چه سودجان شيرين چو بتلخي بلب آرد فرهاد
شمع بي روي تو در مجلس اصحاب چه سودچون توئي نور دل ديده‌ي صاحب‌نظران
بستر خواب من از قاقم و سنجاب چه سودمنکه بي خاک سر کوي تو نتوانم خفت
تشنه در باديه چون خاک شود آب چه سودکام جانم ز لب اين لحظه برآور ور ني
دل چو خون گشت کنون شربت عناب چه سوددمبدم مردمک ديده دهد جلابم
زاهد صومعه را گوشه‌ي محراب چه سودهمچو چشمت چو ز مستي نفسي خالي نيست
در شب تيره مرا پرتو مهتاب چه سودبي فروغ رخ زيباي تو در زلف سياه
اينهمه جور جفا با وي ازين باب چه سودچون بخنجر ز درت باز نگردد خواجو